AMSTERDAM – Hij groeide uit tot de bekendste inbreker van Nederland: Gerrit de Stotteraar, geboren als Gerrit Blom in 1920. Tussen 1950 en 1970 pleegde hij honderden inbraken, zat in totaal 16 jaar vast, en ontsnapte meerdere keren spectaculair uit politiebureaus. Zijn handelsmerk? Vriendelijk zwaaien naar de buren om argwaan te voorkomen.
Jeugd in de Kinkerbuurt
Gerrit groeide op in de Borgerstraat, een levendige volksbuurt achter de Kinkerstraat. Deuren stonden er vaak open en dat bood hem als jongen de perfecte leerschool in insluipen. Zijn bijnaam kreeg hij door zijn spraakgebrek. Na de economische crisis van 1929 raakte hij steeds verder het criminele pad op. Op zijn 17e belandde hij in een rijksopvoedingsgesticht, maar ontsnapte al snel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat hij vier jaar vast.
De ongrijpbare inbreker
Met een eenvoudige ‘loper’ op zak, een sleutel die op veel sloten paste, trok Gerrit langs arbeidersbuurten en kleine middenstandswijken. Hij belde eerst aan om te controleren of iemand thuis was, verzamelde zijn buit en verliet het pand met een glimlach en een zwaai. In de jaren ’60 breidde hij zijn werkterrein uit naar het hele land. Zijn laatste arrestatie was in 1986, op hoge leeftijd.
Ontsnappingskunsten
Gerrit stond bekend als ontsnappingsacrobaat. In 1943 ontsnapte hij uit het politiebureau aan de Stadhouderskade en in 1948 uit de Spaarndammerstraat, waar hij tralies doorzaagde met vijlen verstopt in zijn schoenzolen. De media doopten hem ‘koning der uitbrekers’. Zelf gaf hij aan dat hij bleef inbreken omdat ‘negatieve publiciteit’ een normaal leven onmogelijk maakte.
Van volksheld tot waarschuwing
Hoewel hij in de jaren ’70 nog in een liedje van Wim T. Schippers werd bezongen, raakte Gerrit later in de vergetelheid. Hij overleed in 2003. Zijn verhaal herinnert eraan dat inbraakpreventie altijd belangrijk blijft. De gemeente Amsterdam adviseert bewoners om deuren altijd af te sluiten, goed hang- en sluitwerk te gebruiken en verdachte situaties direct bij de politie te melden.
